ความรัก

หากคุณเป็นคนหนึ่งที่ต้องจากลูกมาไกลเพื่อมาทำงานอย่างฉัน ก็คงจะต้องรู้สึกคิดถึงลูกมากมายอย่างที่ฉันเป็น หลายต่อหลายคืนที่ต้องร้องไห้คิดถึงลูกจนหลับไป ฉันเคยป็นคนที่ตัวติดลูกตลด 24 ชั่วโมงเพราะเป็นคุณแม่ฟลูไทม์ ฉันเลี้ยงลูกเองตั้งแต่ลูกเกิด ฉันมีความรักและความผูกพันกับลูกอย่างมาก ในตอนนั้นที่ยังไม่จากลูกมา  เพียงแค่คิดว่าจะต้องจากหรือไม่ได้อยู่กับลูกแล้วนั้นฉันถึงกับต้องร้องไห้ออกมาตลอด ฉันจะทนได้เหรอกับความคิดถึงที่มีต่อลูกหากวันหนึ่งเราต้องไกลกัน แต่เมื่อวันนั้นมาถึงมันเป็นสิ่งที่ต้องแลกเพื่ออนาคตของลูก จะทำอย่างไรได้หละ สิ่งที่ทำได้ก็คือทำใจเท่านั้นเอง ฉันตัดสินใจออกมาทำงานตั้งแต่ลูกอายุประมาณ3ขวบ ถึงวัยที่ต้องเข้าโรงเรียนแล้ว ค่าจ่ายที่มากขึ้น ฉันไม่อยากประหยัดกับทุกอย่างเพียงเพื่อแบ่งมาออมเป็นค่าเทอมลูก ฉันเลยตัดสินใจว่าเราไม่ต้องประหยัดอะไรขนาดนั้นหรอกหากลูกอยากกินอันนี้หรืออยากซื้อสิ่งนั้น ฉันก็อยากจะให้ลูกได้ทุกอย่างที่ต้องการมากกว่า

เมื่อคนสองคนตัดสินใจกันว่า จะมาใช้ชีวิตร่วมกันแล้วและตัดสินใจแต่งงานกัน จุดนี้ถือว่าทั้งสองฝ่ายเลือกและคิดดีกันแล้วและจะเป็นจุดเริ่มต้นการใช้ชีวิตครอบครัว ซึ่งจุดหมายปลายทางของแต่ละครอบครัวจะเป็นยังไงยังไม่มีใครรู้ และคงไม่สามารถคาดการณ์ได้หรือจะบอกได้ว่าคุณสองคนจะเดินทางไปด้วยกันได้นานหรือป่าวจุดหมายปลายทางเป็นยังไงยังไม่มีใครรู้ คนสองคนต้องใช้ชีวิตร่วมกันในระยะข้าวใหม่ปลามันอะไรๆเราก็พอจะยอมได้ แต่เมื่อชีวิตคู่เดินไปสักระยะหนึ่ง ความเป็นตัวตนของแต่ละคน นิสัยที่แท้จริงของแต่ละคนก็จะแสดงออกมา ดันนั้น ถ้าสิ่งสำคัญที่จะช่วยให้คนสองคนที่มาจากครอบครัว ต่างการเลี้ยงดูสามารถใช้ชีวิตอย่างมีความสุข หวานชื่นได้ยืนยาวและทั้งสองคนปรับและเรียนรู้กันทั้งสองฝ่าย และสิ่งสำคัญเลยช่วยรักษาความสัมพันธ์ของชีวิตคู่ให้เข้มแข็งและมั่นคงยาวนาน   การที่จะยอมรับกันและกัน คนสองคนต้องใช้ชีวิตร่วมกันตลอดชีวิต ต้องเห็นหน้ากันทุกวัน ต้องมีกิจกรรมทุกวันร่วมกัน ต้องปรึกษาหารือกันทุกวัน แก้ไขปัญหาด้วยกัน